Kantoor in de polder

Kantoor

Het begrip “kantoor” is bij een ieder bekend. Het is een werkplek. De mensen die op “kantoor” werken, werken altijd binnen en meestal hebben zij een eigen plek (heb ik niet zo veel mee).

Flexplek

Een nieuwe variant hierop is het “kantoor met flexplekken”. Dat is een kantoor met alleen maar lege bureaus, netjes, zonder rommel en papieren, maar… geen eigen sfeertje, geen fotolijstjes, alles clean…
Meneer of mevrouw komt aan om 8.05 uur met bak koffie en legt laptop op bureau, plugt in en hup… werken maar.
Klaar? Uitpluggen, laptop meenemen en natuurlijk: lege koffiebeker mag niet op bureau, dus ook meenemen. Schoon, leeg bureau kan gebruikt worden door de volgende (parttime?) werknemer.
Het zal best prettig werken zijn…? (heb ik he-le-maal niets mee)

Flexkantoor

Het komt ook voor dat werknemers of ZZP-ers maar voor een bepaalde tijd een kantoorplek nodig hebben. Dan is een kantoor te huur per uur of bijvoorbeeld voor een dag (vind ik aardig, want even een dagje op kantoor en de andere dagen lekker naar buiten).

Maar het mooiste is toch….

Kantoor aan huis

Een ander kantoor spreekt mij meer aan en dat is het “kantoor aan huis”. Gewoon lekker ‘s ochtends met je joggingbroek aan met een bak thee of koffie achter je laptop, muziekje op de achtergrond, tussendoor geef je je vrouw een knuffel of je geeft die kleine een schone luier. Lekker in huiselijke
sferen je werk doen. Dit heeft ook nadelen. Vrouw lief heeft een sociale meeting op de tennisbaan dus… Omdat je dan toch thuis bent kan je ook wel eventjes de planten water geven, de vaatwasser leegruimen en een wasje op 40 graden draaien… (vind ik aardig, maar… tja, dat wasje hé…).

De reactie hierop is het “Buitenkantoor”
Dat is de blokhut achter in de tuin. De tuinmeubelen, de fietsen en de glijbaan gaan onder het afdakje of naar de stort en de blokhut wordt ingericht als kantoor met… met een bureau, stoel en een computer. Op het bureau een stapel belangrijke papieren, een blocknoot, een balpen én… een fotolijstje met een foto van het gezin, kleinkinderen of… misschien de geliefde gezinshond (vind ik tot nu toe het beste “kantoor”, maar… er is nog een beter kantoor!.. snel…lees verder!).
Wat heeft dit alles nu met de schaapskudde te maken?
Wel, sinds enige tijd heb ik ook een kantoor. Ja de eerste jaren liep ik als herder alleen maar met de kudde. Ik hoefde mij nergens druk om te maken. Ik hoefde nergens over te denken of mee te denken. Het enige dat ik had was mijn hondje en de kudde schapen. Daar had ik mijn handen vol aan.
Maar de laatste jaren word ik meer betrokken bij het wel en wee van de kudde.
Prangende vragen moeten beantwoord worden…

  • wat is (of zijn) de taak(en) van de kudde?
  • hoe krijgen we de stedelingen de polder in?
  • wat kan de kudde betekenen voor specifieke doelgroepen (autistische kinderen, psychiatrische patiënten, gezinnen, families, zieke mensen…)?presentatie avondlezingen voor diverse clubs, hoe groot is de pr-functie?
  • Billy… wat doen we met Billy?

Dit laatste is een item waar ik de laatste dagen veel over nadenk op mijn
werkplek.

Even een korte toelichting:
Billy is een markant schaap, groot, stevig… eigenlijk te stevig (heeft obesitas, haar naam is Billy Turf, logisch toch?) leuk om haar er bij te hebben, ze is het enige schaap (Hampshire down schaap) dat geen staart heeft, heeft dikke poten, maar kan het tempo van de kudde niet aan.
Billy
Ik heb het maanden geprobeerd met Billy, maar het lukt niet, het is te zwaar voor haar. Wat nu?
Zegt u het maar:

  • opruimen: m.a.w. verkopen aan een handelaar, geld pakken voor in de schapenpot, zodat in de winter de dierenarts betaald kan worden (of het voer of de voerbakken of de kraamkamertjes etc… ja beste bloglezers, de schaapskudde kost klauwen met geld).
  • het tempo van de hele kudde drastisch verlagen, veel minder kilometers lopen, zodat Billy er toch bij kan blijven (maar ja, dan kan ik nooit meer de verre plekken begrazen…).
  • Billy op een apart landje naast de boerderij zetten, zodat ze toch een aardige oude dag beleeft.
  • Billy op trainingskamp zetten. Discipline, streng dieet, dagelijkse bootcamptrainingen (mijn dochter Jessica geeft bootcamptrainingen aan een meidengroep, misschien kan ze Billy meenemen… Billy is dan wel een jongensnaam, maar ze is wel een meisje, een ooi, dus Jessica…?).

Allerlei vraagstukken dus waar ik goed over na moeten denken. Dat kan niet als ik aan het lopen ben met de kudde, dan moet ik uiterst alert zijn:

  • heb ik alle lammetjes?
  • zie ik in de verte een loslopende hond?
  • opa met kleinkind wil een selfie maken… “of ik effe z’n fiets vast wil houden?”
  • wielrenners die dwars door de kudde willen fietsen.
  • een appende tiener op een scooter met doppies in d’r oren.
  • een geflipte boer, rent over de weilanden, loopt door sloten met z’n telefoon in zijn hand op zoek naar Pokémons…

Het herder zijn vraagt veel. Eén onoplettendheid kan al dodelijk zijn. En toch moet ik nadenken…
De oplossing is het…

Polderkantoor

Ik moet de kudde ergens parkeren en dan moet ik een eigen plek hebben om na te denken! Sinds kort heb ik eindelijk een kantoor in de polder. Ik heb er lang om moeten vragen, maar het bestuur van Vockestaert is om. Nou ja… om? Ik moet wel voor de eigen inventaris zorgen. Het is een heel gesjouw, want ik neem dan alle spullen van het kantoor steeds mee als ik op stap ga. Het is dus eigenlijk een mobiel polderkantoor. Dat heeft grote voordelen, want ik zet mijn kantoor ergens op een plek waar ik niet gestoord kan worden, meestal ergens in een rietkant van een poldersloot, meer dan 100 m weg van een fiets of wandelpad.

Mijn jas vormt de vloerbedekking. De herdersstaf wordt tijdelijk kapstok. En de rugtas zorgt voor ondersteuning. Ja… Ondersteuning van het hoofd! Want dat moet ik er wel bij zeggen, ik neem wel een speciale werkhouding aan.
Ik laat mij inspireren door de lucht, met name de vormen van de wolken. Ik parkeer de kudde op een weiland met een smalle toegang, zodat hond Kita de kudde gemakkelijk onder controle heeft.

Ik begeef mij op de vloerbedekking (jas) en mijn hoofd vlei ik tegen de rugtas en ik denk… ik denk… ik denk… “Wat zal ik met Billy doen?”

Wat vindt u?
Uw reactie is welkom op [email protected]