Spyk
Je hebt twee soorten honden, namelijk de bordercollies en… andere honden.
De bordercollie:
– leergierig
– wil altijd pleasen
– intelligent
– scherp reagerend
– levendig
– actief
De bordercollie kan men weer onderverdelen in: een showlijn en een werklijn.
Showlijn: deze bordercollies worden gefokt op het juiste uiterlijk.
Werklijn: het werkkarakter is bepalend.
Het ligt voor de hand dat de schaapsherder werkt met honden uit de laatste categorie.
De herder wil een hond die onvoorwaardelijk de commando’s van hem opvolgt, waar hij goed mee kan samenwerken. Kortom, het werk bij de schapen is belangrijk en het uiterlijk van de hond is van minder of geen belang.
Zo heeft mijn oudste hond Kita, inmiddels 9 jaar oud één hangoor en ze is veel te klein voor een gewone bordercollie, maar ja, ze wil 24 uur per dag werken! Altijd gefocust op de schapen. Ik ben er erg blij mee. Is ze beste hond van alle honden? Nee… Maar ik wil haar met geen andere hond ruilen, voor mij is ze de beste.
Minpuntje van Kita is dat is op grote afstanden soms te weinig “druk” zet op de schapen, waardoor de schapen het wel goed vinden en hun eigen dingen blijven doen. Dat los ik dan wel weer samen op met Kita, want uiteindelijk ben je een “team”.
SAMEN klaar je de klus! SAMEN ben je aan het werk. De opvolger zou dan eigenlijk precies Kita moeten zijn, maar dan wel met iets meer “druk zetten”.
De opvolger
Spyk is de opvolger van Kita, het is een pup van Kita. Kita kreeg 5 pups in haar laatste nestje, als fokker heb ik dan de eerste keus: welke pup hou ik achter?
Ik wil een pup die wat meer druk kan zetten, maar ja dat weet de herder pas na een jaar, als de jonge hond bij de kudde gaat werken. Ik kies een pup uit, die in het nest dominant aanwezig is.
Spyk is inmiddels bijna 3 jaar. Het is nu een jong volwassen hond en wil graag aan het werk gezet worden. Ze wil graag pleasen, luistert goed, is bijzonder aanhankelijk en ligt ‘s avonds (als ze niet nat en vies is) aan mijn voeten. In de auto legt ze haar kop naast mijn rechtervoet naast het gaspedaal en af en toe komt ze overeind, legt haar kop op mijn bovenbeen en kijkt mij aan “Baas, zijn we er al?”.
Ze gaat maar wat graag mee met de auto. Één commando “auto” en ze staat al bij de auto om er in te springen. Eenmaal bij de kudde, is ze enthousiast. Ze vindt alles leuk en interessant, echt een jonge hond.
Ze rent naar de slootkant om naar een fuut te kijken, dan rent ze snel naar een molshoop en begint te graven. Even later is ze op zoek naar een veldmuisje en warempel… ze vangt muizen! Dan ziet ze weer een koppel zwanen met jong, ze sluipt er naar toe en staat muisstil in de aanvalshouding als moeder zwaan begint te blazen. Zelfs bewegende grassprieten zijn bijzonder interessant voor Spyk. Wat een levendige hond! Alles vindt ze leuk, behalve… schapen!!!
Ze kijkt ze niet aan, ze heeft er niets mee en wil het liefst de andere kant op.
Menig hondeneigenaar zal daar blij mee zijn, maar als schaapsherder heb ik nu toch wel een probleem waar ik eigenlijk al twee jaar mee bezig ben.
Één groot voordeel: Spyk wil graag bij mij zijn en wil graag voor mij werken, ze wil opdrachten uitvoeren.
Dus, ik kan er nu wel mee werken. Ik krijg de kudde waar ik wil en de kudde stopt waar ik wil. Kortom, ik kan mijn werk als herder uitvoeren, maar zodra de opdracht klaar is, weet Spyk niet hoe snel ze weer naar de muizen, mollen, futen, zwanen, bewegende grassprieten etc. moet rennen.
Doe maar weg!
Menig herder heeft mij het laatste jaar zien “werken” met Spyk en vaak zei men hoofdschuddend: “Dat is niks, opruimen dat beest en opnieuw beginnen met een pup of koop een nieuwe opgeleide hond, als je hem gelijk in wil zetten.” De professionals hebben gelijk. Wat heb ik aan een hond die niets met schapen heeft?
Maar ja…… ze is zó op mij gericht, ze is zo aanhankelijk, het is zo verschrikkelijk lief beessie… Al een jaar lang loop ik met gedachte rond om een derde hond te nemen en Spyk als huishond te houden. Tegelijkertijd blijf ik Spyk trainen bij de kudde. Het is nu “andersom werken”: normaal moet de hond zich aanpassen aan de baas, maar nu pas ik mij aan de hond aan. En nu, na een jaar hard werken samen, kan ik met Spyk met een grote kudde werken. Het is heel anders dan met moeder Kita, maar we zijn een goed team!
Ik neem Spyk maar zo als ze is en ik moet er maar mee “dealen”.
Maar heb ik wel de juiste beslissing genomen?
Volgende keer schrijf ik verder…